Во 1950-тите години, еден млад железничар по име Христо од Демир Капија бил дел од екипата која ги проверувала шините долж теснецот. Работата таму секогаш била опасна – стрмни карпи, силен ветер и Вардар што тече под нив како да чека секој чекор да згрешиш.
Еден ден, додека ја проверувал пругата, Христо се лизнал на влажниот камен и паднал во бездната покрај реката. Луѓето што биле со него веќе го сметале за мртов – тоа беше пад од повеќе од 20 метри.
Но наместо да заврши во реката, Христо паднал врз густа маса од грмушки и гранки што чудесно ја ублажиле силата на ударот. Со скршена рака и без воздух, успеал да се извлече од таму и со последни сили се довлечкал до пругата.
Колегите биле во неверување – човекот преживеал пад од кој никој порано не се вратил жив. Подоцна велеле дека „самата Демир Капија го вратила назад“.
Христо живеел уште многу години, а низ градот останала приказната за железничарот што ја победил бездната.
⚔️ Сподели ја оваа објава:
© Mak Grom — Духот на Македонија
0 Comments:
Post a Comment