 |
| Човек во магла |
Во есента 1991 година, планинарот Драган од Крива Паланка тргнал сам кон манастирот „Св. Јоаким Осоговски“. Тој пат го знаел наизуст – од дете го поминувал безброј пати. Но таа вечер, маглата паднала густо, како бело ќебе што го покрило целиот Осоговски масив.
Околу седум часот навечер, последен пат го виделе кај кривината до старата чешма. Неколку луѓе кои минувале таму рекле дека го поздравиле, и дека носел мала ламба и термос со чај. После тоа – ништо.
Полицијата и локалните жители го барале цели три дена. Нема траги, нема стапалки, ниту нешто што би укажало дека се случило несреќа. Само неговата ламба, пронајдена на четврт ден – уште светела, полураспадната, со стаклото покриено од ситен конденз.
Набргу потоа, еден стар монах од манастирот им рекол дека таму каде што исчезнал, „маглата не е обична“. Според него, на тој дел од патот некогаш имало стар камен премин, каде луѓето оставале дарови за преминатите души.
Најчудното било тоа што, точно една година подоцна, во ист ден и ист час, чуварот на манастирот го видел Драган. Стоел на патеката, исто облечен, со ламба во рака. Му мавнал со раката и исчезнал во маглата.
> „Некои патишта не водат нанапред, туку назад во времето.“
Comments