![]() |
Село |
Во едно македонско село, живееле двајца соседи. Првиот бил селанец, кој целиот свој живот го поминувал на нива. Работел бавно, но темелно – секоја бразда му била права, секоја плева отстранета. Другиот бил градинар, кој сакал сѐ да добие брзо и без многу мака. Неговите градини изгледале бујно, но неговиот труд бил површен.
Брзата добивка vs. Темелната работа
Еден ден, градинарот се потсмеал на селанецот:
„Соседе, за што ти е целиот тој труд? Гледај ме мене! Мојата градина цвета со шарени цветови и убави плодови. Ги посадив брзо и веќе ги жнеам плодовите. Ти сѐ уште ја прекопуваш таа твоја тврда земја. Не е ли подобро да се работи брзо и лесно, отколку бавно и тешко?“
Селанецот, без да ја крене главата од работа, мирно одговорил:
„Брзата работа носи брза жетва, соседе. Но нема темел. Јас не градам за денес, јас градам за утрешните бури. Мојата цел не е да имам најмногу, туку да имам најиздржливо.“
Градинарот само се насмеал, зел кошница со плодови и отишол да ги продава на пазар.
Тестот на времето: Доаѓањето на дождовите
Набрзо, дошло лошо време – жешки денови проследени со долги, поројни дождови.
Градинарот бил првиот што страдал. Неговите градини, бидејќи биле плитко обработени, биле веднаш испукани од сушата и потоа поплавени од дождот. Плевелот, кој не го отстранил темелно, ја задушил малкуте плодови што останале. Неговата брза работа се распаднала за една недела.
Селанецот, пак, ги поминал дождовите без мака.
- Неговата нива била длабоко прекопана, па корените на посевот можеле длабоко да ја црпат водата во сушата.
- Бидејќи сиот плевел бил отстранет уште на почетокот, дождот ги хранел само неговите посеви, а земјата била отпорна на поплавите.
Селанецот го собрал својот посев – помалку од градинарот, но квалитетен и издржлив. Градинарот немал што да собере и морал да позајмува од соседите за да преживее.
Поука на приказната
Откако дождот престанал, градинарот дошол кај селанецот со наведната глава.
„Сега разбирам, соседе. Мојата желба за брза добивка ме остави без ништо. Ти, со твојата упорност и темелност, преживеа. Што научи од сето ова?“
Селанецот ја оставил својата мотика и рекол:
„Најголемиот успех не е оној што најбрзо доаѓа, туку оној што најдолго трае. Во животот, како и во земјата, она што не го правиш темелно на почетокот, ќе мораш да го платиш двојно на крајот. Упорноста ја надминува брзината, а квалитетот ја надминува квантитетот.“
Вистинската вредност на напорот лежи во неговата длабочина, а не во неговата брзина. Само темелно изградените работи можат да ги издржат сите животни „дождови“.
Comments