 |
| Езеро |
Во летото 1995 година, кога водата на Мавровското Езеро се повлече поради суша, повторно се појави старата црква „Св. Никола“. Илјадници луѓе дојдоа да ја видат — дел од историјата што речиси четири децении била под водата.
Но не сите што отидоа, се вратија исти.
Еден локален рибар, Јордан Илиев, раскажал дека кога ноќе веслал до црквата, слушнал ѕвоно под вода. Не е ехо, не е ветер — ѕвонел гласно, како за служба.
Се доближил, и под месечината ја видел водата како трепери над камбанаријата.
Следното утро, кога се вратил со пријателите, немало ништо. Ни звук, ни бран. Но на местото каде бил, водата имала необична топлина, и мирисала на темјан.
Неколку дена подоцна, локалните нуркачи пронашле под водата врежан натпис на камен до олтарот:
> „Не сите што потонале се мртви.“
Оттогаш, секое лето кога нивото на езерото ќе опадне, селаните велат дека ноќе околу црквата се слуша чекор на свештеник, и ѕвон што се гуши во водата.
Некои велат дека тоа е само звукот на метал што се удира под брановите.
Но други, особено старите мавровци, шепотат:
> „Црквата дише... само кога езерото ќе ја пушти да се сети.“
Comments