 |
| Самуил |
Во почетокот на 11. век, Царството на Самуил – една од најмоќните државни формации на југот со центар во Преспа и Охрид – водеше војна за егзистенција против моќната Византиска Империја. Царот Самуил, кој успеа да создаде и да одбрани голема држава на Македонците, беше најистакнатиот противник на византискиот император Василиј II.
Кулминацијата на оваа децениска војна се случи во летото 1014 година, со чин на суровост што ја запечати судбината на една империја и го скрши нејзиниот владетел.
1014: Катастрофата кај Клисурата Клуч
За да ја заштити срцевината на своето царство, Цар Самуил ја утврдил клисурата Клуч (денешна Беласица) со моќна ограда (палисад), верувајќи дека позицијата е непробојна.
Меѓутоа, со лукав маневар, византискиот генерал Никифор Зифија успеал да ја заобиколи Самуиловата војска преку тешки планински патишта и да ја нападне од зад грб.
- Поразот: Војската на Самуил била разбиена, а Царот успеал да избега со помош на неговиот син, Гаврило Радомир.
- Заробеништво: Василиј II заробил околу 15.000 војници од Самуиловата војска, кои се бореле за својата татковина.
Чинот на нехуманост: Казната на Василиј II
Василиј II, сакајќи да го скрши духот на отпор на Самуил и на целото негово царство, наредил еден од најбруталните чинови во средновековната историја.
Императорот наредил сите 15.000 заробени војници да бидат ослепени.
- Симболиката на теророт: На секои сто ослепени војници, Василиј оставил по еден со едно око, за да ја води поворката назад кон нивниот цар. Казната била наменета да биде психолошко оружје кое требало да внесе страв и очај во целиот регион.
Последниот поглед на македонскиот владетел
Настанот на Беласица самиот по себе бил страшен воен пораз, но она што го скршило Царот Самуил била глетката на неговиот народ.
Кога Самуил, кој се повлекол во Преспа, ја здогледал долгата, ужасна поворка од илјадници луѓе – ослепени, измачени и предводени од нивните соборци со по едно око – трагедијата била преголема.
Според хроничарите, Царот Самуил не можел да ја издржи глетката на својата верна војска која се враќа осакатена. Во длабок шок и тага, тој доживеал срцев удар и починал два дена подоцна, на 6 октомври 1014 година.
Наследството: Симбол на епоха
Трагедијата на Беласица е најболниот симбол на македонската средновековна државност.
Царот Самуил, кој го жртвуваше целиот свој живот за одбрана на својата држава, ја изгуби битката, но неговиот трагичен крај и судбината на неговата војска остануваат вечен потсетник за цената на слободата и сведоштво за суровоста на империјалните сили против борбата за сопствен идентитет.
Comments