Сенката под Камениот мост – скопска приказна што никој не ја запишал

 

"Skopje Stone Bridge night", "Vardar river reflection", "foggy Skopje", "old bridge Macedonia"

Во пролетта 1983 година, младиот студент Илија Арсов од Скопје често минувал покрај Камениот мост, враќајќи се од ноќни дежурства во библиотеката на„Св. Кирил и Методиј“.

Тоа му било рутина, до онаа ноќ кога реката Вардар беше мирна како стакло, а воздухот мирисаше на дожд.

Кога минал до средината на мостот, почувствувал како некој стои зад него. Се свртел — никој. Само звук на капки што паѓаа во реката. Но сенката на мостот не се совпаѓала со неговата.

Имало втора сенка, долга и истегната, како на човек со наметка.

Побрзал да премине, но кога стигнал до крајот, го чул тивко шепотење зад себе:

> „Оваа вода не носи само дожд, туку и оние што заборавиле да заминат...“

Се завртел — сенката веќе ја немало. Но на плочата под себе видел врежано нешто како симбол, како стар печат.

Неколку дена подоцна, кога повторно минувал таму, го барал истиот знак. Каменот бил сменет при реконструкција.

Од тогаш, секоја полна месечина, на мостот се појавува темна линија што некои туристи ја мешаат со пукнатина, а старите Скопјани велат дека тоа е патот на оној што не преминал целосно.

> „Сенките во Скопје не секогаш се од светлина, понекогаш се од спомени.“

⚔️ Сподели ја оваа објава:

Facebook | Twitter | Telegram | Копирај линк