„Лажниот сведок нема да остане неказнет, и кој говори лага, нема да се спаси.“
— Изреки 19:5
Во секое време, вистината е светлина што не може да се сокрие. Човекот што сведочи лажно, мисли дека ќе се спаси со измама, но лагата секогаш ја има својата цена. Може да помине ден, може и година, но правдата ја стигнува секоја изопачена реч.
Овој стих не зборува само за судовите на луѓето, туку за оној повисокиот — внатрешниот суд на совеста и Божјиот закон во срцето. Таму нема бегство. Кој еднаш ја продал вистината за лична корист, самиот си го пресекол патот кон спасението.
Во свет како нашиот, каде лагата често носи награда, овој стих е потсетник дека вистината можеби не е лесна — но е единствениот пат што води кон мир.
„Лажниот сведок нема да остане неказнет...“ — ова не е само закана, туку природен закон. Кога зборуваш невистина, ти сам го извртуваш редот на светот, а светот пак го враќа рамнотежниот удар. Така функционира духовниот поредок — како ехо на нашите дела.
„...и кој говори лага, нема да се спаси.“
Спасението не е само иднина, туку состојба на душата. Оној што лаже, ја губи чистотата на умот и мирот во срцето — веќе не е спасен, туку изгубен во сопствените зборови.
Вистината, пак, не бара сведоци — таа сведочи самата за себе. Човекот што ја брани, дури и кога сите му се противат, стои на страната на светлината.
Лагата живее кратко, но нејзината сенка го следи човекот до крајот на патот.
⚔️ Сподели ја оваа објава:
© Mak Grom — Духот на Македонија
Comments