Писмото на Александар до Мудрецот Диоген

 

Александар го чита писмото 

​➡️ ВОВЕД: Сенката на Владетелот

​Александар III Македонски бил најмоќниот човек на античкиот свет. Неговото име значело освојување, злато и слава. Сепак, тој имал голем почит кон еден човек кој немал ништо: Диоген од Синопа, прочуениот филозоф-киник кој живеел во буре.

​Оваа легенда, инспирирана од нивната позната средба, го поставува прашањето: Што е вистинска слобода?

​ Писмото од Далечниот Поход

​По една од неговите најголеми победи во Азија, Александар, опкружен со плен и стотици слуги, почувствувал празнина. Во тој миг, се сетил на стариот Диоген.

​Александар му испратил писмо на својот најбрз курир, со наредба да го најде филозофот во неговото буре во Коринт.

Во писмото стоело:

„Поздрав, Диоген. Слушам дека сѐ уште живееш во буре и ги презираш сите наши достигнувања.

Јас го освоив половина свет. Поседувам повеќе злато и земја отколку што некој некогаш сонувал. Јас сум господар на милиони луѓе.

Те молам, објасни ми: Зошто никогаш не ми побара ништо? Зошто не сакаш да бидеш дел од оваа моја слава? Јас ти нудам мир и богатство до крајот на животот.

Твојот Александар.“


​Курирот, по долго патување, го нашол Диоген како лежи пред своето буре, уживајќи во утринското сонце.

​Одговорот на Диоген

​Диоген ја прочитал пораката, се насмеал, и ја извадил мастилата. Тој не напишал ништо на скапаната хартија, туку на задната страна од писмото, напишал само две реченици:

„Поздрав и тебе, Александар.

Среќен сум што си жив. Ти си господар на милиони луѓе, но јас сум господар на самиот себеси. Зошто да го заменам моето совршено сонце за твоите златни окови?

Твојот Диоген.“


​Курирот се вратил, очекувајќи бес од Александар. Но, Александар, читајќи го одговорот, се насмеал и го одложил писмото.

​Помеѓу Желбата и Задоволството

​Во текот на животот, Александар продолжил да освојува. Но, ова писмо, наводно, често го носел со себе, како потсетник.

  • Александар ја барал среќата со тоа што се обидувал да ја контролира надворешната стварност – другите луѓе, териториите, богатството. Неговата среќа била постојано одложена до следната победа.
  • Диоген ја нашол среќата со тоа што ја контролирал внатрешната стварност – своите желби и потреби. Неговата среќа била веднаш достапна во тој миг.
  • Александар можел да му даде сѐ на Диоген, освен едно: да биде слободен како Диоге

    Поуката за нас: Не ја мери својата слобода според тоа колку можеш да поседуваш, туку според тоа колку малку ти е потребно за да бидеш задоволен. Најголемата империја е онаа што ја воспоставуваш врз твоите сопствени желби.

    На кого ќе му дозволите да ви го одреди денот денес: на вашите желби или на вашето задоволство?

⚔️ Сподели ја оваа објава:
© Mak Grom — Духот на Македонија

Comments