Упатство за Живот
Планината е најдобриот учител по едноставност. Таа брутално искрено ни покажува што е навистина важно, а што е само товар. Кога започнуваш едно сериозно искачување, единственото прашање е: „Што навистина ми треба за да стигнам горе?“
Ова е приказна за двајца планинари и поуката што ја научија за тежината на животот.
 |
| Планински врв |
Тежината на Непотребното
Двајца пријатели, Игор и Дамјан, се подготвуваа за долг, цел-дневен поход кон еден висок планински врв.
- Игор бил познат по неговата „сигурност“. Неговата торба била огромна: два вида кафе, три чоколади, дополнителен пар чевли, три книги, алат за сѐ и сешто, и секако, целосна опрема за итни случаи. Тој сакал да биде подготвен за сѐ.
- Дамјан, пак, ја носел само најнеопходната опрема: вода, нешто храна и основен комплет за прва помош. Неговата торба била речиси половина помала од онаа на Игор.
Патот започнал лесно, но набрзо станал стрмен и карпест. По првиот час, Игор почнал да заостанува. Неговата торба го притискала. Секој дополнителен килограм го претворал искачувањето во агонија.
Игор (задишано): „Дамјан, те молам, почекај! Оваа торба... не можам повеќе. Зошто ја понесов оваа трета книга?!“
Дамјан: „Игоре, не ти требаше трета книга. Ти требаше фокус и леснотија.“
По неколку часа мачење, Игор почнал да фрла работи: ја испил непотребната вода, ја оставил една од книгите под некој камен и исфрлил некои алатки. Со секој фрлен предмет, тој станувал побрз и полесен.
Награда за Леснотијата
Кога конечно стигнале на врвот, погледот бил неверојатен – бескрајна, сина панорама.
Игор, иако исцрпен, бил среќен. Но, потоа, Дамјан го прашал:
Дамјан: „Игоре, сега си горе. Дали ти требаше тоа што го фрли долу? Дали нешто ти недостасуваше од таа тешка торба?“
Игор: „Не. Ништо. Всушност, најголемата награда не е овој поглед. Најголемата награда е чувството на олеснување откако го фрлив товарот што не ми требаше.“
Дамјан седнал, голтнал вода и рекол:
Дамјан: „Тоа е најголемата лекција од Планината. Многу луѓе во животот се мачат да стигнат до своите врвови – кариера, среќа, мир – носат торби полни со работи што не им требаат: стари незадоволства, туѓи очекувања, грижи за минатото или страв од иднината.“
„Планината те учи: Можеш да стигнеш до каде што сакаш, само ако се ослободиш од товарот што си го наметнал на себе. Најважните работи секогаш се оние што можеш да ги носиш лесно.“
Пред да се Искачиш, Избери
Започнете го вашиот ден со размислување: Што е товарот што го носите денес што навистина не ви треба за да стигнете до вашиот „врв“?
Дали е тоа стариот бес? Потребата да ги контролирате другите? Или само стравот од промена?
Comments