Вистински приказни, мистични легенди и македонска култура – секој ден makgrom.com за вас!

Showing posts with label ХРАНА. Show all posts
Showing posts with label ХРАНА. Show all posts

2.12.25

Африка ја гради својата Зелена Ѕидина



Африка ја гради својата Зелена Ѕидина: линијата што ја спречува пустината да напредува

Африка веќе со децении води тивка, но жестока борба со пустинењето. Пустината Сахара — најголемата топла пустина во светот — полека се шири, зафаќајќи сè повеќе плодни земјишта, уништувајќи животи, села и цели екосистеми.

Но денес, Африка возвраќа со еден од најамбициозните еколошки проекти во историјата: „Great Green Wall“ — Големиот Зелeн Ѕид, грандиозна идеја која има една цел:
да ја стопира пустината и повторно да го оживее континентот.

Видеото подолу совршено покажува дел од таа стратегија: создавање линија – бариера, која ја спречува Сахара да напредува и овозможува пустата земја повторно да стане зелена.


Што претставува овој африкански проект?

Проектот започнува во Сахел — регионот под Сахара кој најмногу страда од суши и ерозија.
Идејата е едноставна, но величествена:

да се создаде зелена лента широка и долга илјадници километри низ цела Африка.

Оваа лента не е само дрворед — тоа е цел систем од:

  • земјени бариери
  • канали за задржување вода
  • реставрација на деградирана почва
  • засадување милиони дрвја
  • обновување на локални растенија кои природно држат влага

Тоа е нова граница — граница на живот кон пустината.


Линијата што го менува ландшафтот

Во видеото јасно се гледа принципот:
се прави бариера меѓу пустината и плодната земја, која ја задржува ретката дождовница и ја Запира ерозијата.

По некое време:

  • тревата повторно никнува
  • почвата станува стабилна
  • површината се ладни
  • водата почнува да останува во почвата подолго
  • малите екосистеми повторно се појавуваат
  • и земјата почнува сама да се обновува

Ова е магија на природата — но поттикната од човечка мудрост.


Зошто овој проект е клучен за Африка?

Сахара се движи. Тивко, но сигурно.
Африка мораше да создаде стратегија да ја запре — и ја создаде.

Проектот „Great Green Wall“ носи огромни придобивки:

1. Застанува ширењето на Сахара

Ова е првата линија на одбрана.

2. Се обновуваат изгубените екосистеми

Дури и делови што со децении биле мртви повторно оживуваат.

3. Им помага на локалните заедници

Плодната земја значи:

  • храна
  • вода
  • стабилни култури
  • помалку миграции
  • економски развој

4. Ја стабилизира климата

Вегетацијата ја апсорбира топлината и создава локални микроклими.


Како изгледа ова на терен?

Никогаш не изгледа како огромни градби.
Не е технолошка мегаструктура, туку линија на надеж, направена од илјадници мали интервенции:

  • мали водозапирни ѕидчиња
  • кругови ископани рачно за да го задржат дождот
  • мрежа од ровови и мини-резервоари
  • насочени насипи што ја штитат младата вегетација

И токму тие мали, повторувани чекори создаваат огромна промена што се гледа од вселената.


Што можеме да научиме од Африка?

Овој проект нè учи на една едноставна, но длабока вистина:

Пустината не победува затоа што е силна. Победува затоа што нема кој да ѝ се спротивстави.

Африка се спротивстави — со дрвја, со мудрост, со упорност.
Не со бетон, туку со живот.

И покажува дека пустинењето не е крај — е само предизвик што бара правилен одговор.


Видеото што го споделувам е дел од една многу поголема приказна.

Приказна во која луѓето создаваат „зелена линија“ против пустината — и успеваат.

Африка денес не само што ја запира Сахара, туку и ја враќа назад.
И со секој засаден корен, со секоја задржана капка дожд, континентот станува посилен.

Ова не е само проект — ова е победа на животот.


Добро — можам да надополнам со конкретни бројки, држави и техники што се користат во Great Green Wall (Големиот Зелени Ѕид на Африка). Еве ја дополнетата верзија од текстот — со факти и примери (со нагласување на успехите и предизвиците).


Африка, бројки и факти — како Great Green Wall ја менува континенталната борба против пустинењето 

Државите учесници

Great Green Wall е мултинационален проект, поддржан од African Union, и вклучува официјално 11 земји како главни учесници:

  • Senegal, Mali, Niger, Nigeria, Chad, Sudan, Burkina Faso, Mauritania, Eritrea, Djibouti и Ethiopia.
    Дополнително, уште неколку африкански држави се поврзани како „асоцирани“ партнери (кои имплементираат дел-секции, поправање на земјата, агролесарство и слично).

Патот на ѕидот — од западниот брег (Западна Африка) до источниот дел — се простира преку континентот: околу 8 000 километри од Атлантикот (околу Сенегал) до Црвеното Море (околу Џибути/Сомалија/Еритреја) — што ја прави оваа лента една од најголемите еколошки структури на светот.


Цели — и каде стои проектот денес

Целите на Great Green Wall (до 2030 година) се амбициозни:

  • Да се врати плодноста на 100 милиони хектари деградиранa или пустинска земја.
  • Да се апсорбираат 250 милиони тони јаглерод (CO₂) — како придонес за ублажување на климатските промени.
  • Да се создадат 10 милиони „зелени“ работни места, за локалните заедници — фармери, работници, дрводелци, реставратори на земја, итн.

Но, како што покажуваат најновите извештаи — проектот е уште „work in progress“. До 2023-2024 година, оценките велат дека е обновено околу 18 милиони хектари од планираните 100 милиони — приближно 18% од целта.

Тоа значи дека има уште долг пат до „ѕидот“ како што бил замислен — но веќе се гледаат резултати и придобивки.


Конкретни резултати — држави и бројки



Дополнително, поранешните податоци велат дека изградените пасишта, ветробрани и насипи — не само што растат дрвјата — туку создаваат услови за вегетација, за задржување на вода, и за целосна обнова на екосистемот.


Техники и пристапи — не само дрва

Важно е да се разбере дека Great Green Wall не е само засадување дрвја. Како што многу извори нагласуваат — тоа е „мозаик“ на практики, прилагодени на локалната природа, клима и опции.

Некои од најзначајните техники:

  • Агролесарство (agroforestry) — мешање на дрвја со обработлива земја, пасишта, фармерство. Така се избегнува монокултура, се задржува плодност и се создаваат  одржливи стопанства.
  • Конзервација на почва и вода — канали, насипи (ветробрани), заштита од ерозија и песочни бури; техника за собирање и задржување на дождовница.
  • Локална регенерација (natural regeneration / assisted natural regeneration / FMNR) — заштита и користење на природни семиња и млади дрвца што се појавуваат, наместо да се засадуваат само нови дрвја.
  • Комбиниран пристап — земјоделство + пошумување + заштита на биодиверзитет + зачувување на почвата — така што земјата не само што ќе „зеленее“, туку ќе стане продуктивна, одржлива и корисна за луѓето.

Со овие техники, Great Green Wall не бара само засадување дрвја — бара нов начин на однос кон земјата, кон природата, кон луѓето.


⚠ Предизвици и реалноста

И покрај големите амбиции и дел од успесите — проектот има и значајни пречки:

  • До 2023 година, обновени се ~18% од земјиштата што биле предвидени за реставрација.
  • Разликите помеѓу државите се големи — одредени (како Етиопија и Сенегал) се поактивни, додека други имаат потешкотии (историја, финансии, климатски услови, политичка нестабилност).
  • Тешко е да се има унифициран систем за мониторинг: бројките за садници, преживеани дрвја, колку од нив навистина доведоа до обнова — се разликуваат од земја до земја.

Тука се крие и реалноста: проектот е гигант, но не е лесен. Сè зависи од политичка посветеност, финансии, континуирана поддршка, климатски услови — и од тоа колку локалното население ќе се вклучи и ќе остане активно.


 Што значат овие бројки и факти за светот — и за нас

  • Голем дел од работата веќе е завршен, и има реални, мерливи резултати — не е само теоретски.
  • Проектот покажува дека борбата против пустинењето не е невозможна — ако се комбинира мудрост + примена + локална инволвираност.
  • Податоците го потврдуваат: не е само „зелена идеја“ — тоа е економска, социјална и еколошка шанса за милиони луѓе.
  • Но исто така покажува дека нема магични решенија — успехот е постепен, треба трпение, упорност и одржување.



Share:

5.11.25

Ефектите на лудиот мед

Ефектите на лудиот мед


 Во 5 век п.н.е., Ксенофон пишува за ефектите на лудиот мед во неговата хроника, Анабасис. Во 401 п.н.е. Ксенофон и неговата војска се повлекле од Вавилон. Кога пристигнале во близина на Трабзон, тие биле маѓепсани од областа и со свежа риба која била лесно достапна, како и шуми кои биле полни со пчели.

Ксенофон запишал: "Сите војници кои јаделе мед од саќе, ги изгубиле сетилата, биле затечени со повраќање и прочистување, ниту еден од нив не можел да застане на нозете. Оние што јаделе помалку од медот биле многу пијани, оние кои јадеа многу биле како луди, а некои се чувствувале како пред умирање. Во оваа состојба, големите воини лежеле на теренот, како да биле поразени. Следниот ден, ниту еден од нив не умрел, но ги обновиле нивните сетила. На третиот и четвртиот ден, тие оделе како да зеле магична напивка која ја зголемила нивната сила.



Лудиот мед повторно како оружје – случката од 18 век

Иако „лудиот мед“ за првпат влегол во историјата во 67 п.н.е., кога Хептакомитите со него ја отруле римската војска, неговата „слава“ не застанала таму.

Во 18-тиот век, за време на борбите помеѓу локалните племиња од регионот на Црното Море и непријателските османлиски трупи, истиот метод бил повторно употребен.

Локалните луѓе добро знаеле дека медот од рододендрон, ако се консумира во поголеми количини, предизвикува вртоглавица, халуцинации, повраќање и парализа. Затоа поставиле тегли со мед по патот по кој се движеле непријателите.

Заморените војници, верувајќи дека нашле храна, го изеле – и за кратко време ја изгубиле способноста за борба. Станале лесен плен за заседа.

Европските патописци од тоа време бележат дека ова бил еден од ретките примери кога природата била посилна од оружјето. „Лудиот мед“ им помогнал на слабите да ја надмудрат силата на добро вооружената армија.


Лудиот мед денес

И денес овој мед се собира во Турција, Непал и делови на Кавказ. Се користи во мали количини како традиционален лек, но секогаш со предупредување: дозата е разликата меѓу лек и отров.

Приказната за неговата употреба во античкото време и во 18 век го прави „лудиот мед“ единствен природен феномен што двапати влегол во историјата како биолошко оружје.


Лудиот мед во современиот свет

Иако приказните за римските легионери и војските во 18-тиот век звучат како далечна историја, „лудиот мед“ и денес е присутен.

Во руралните делови на Турција, особено околу регионот на Трабзон и Ризе, постојат пчелари кои собираат токму ваков мед од рододендрони. Таму е познат како „дели бал“ („луд мед“).

Во мали количини, локалното население го користи како природен лек за:

висок крвен притисок,

подобрување на циркулацијата,

намалување на болка во стомак,

па дури и како афродизијак.


Но, туристите кои не ја знаат неговата моќ често стануваат жртви на предозирање. Болниците во регионот бележат случаи на труење со симптоми како: силна вртоглавица, забавен пулс, гадење и губење на свест. Во ретки случаи може да биде и смртоносен.

Дури и во Непал, планинските племиња собираат „луд мед“ од високи карпи каде пчелите градат кошници. Тој мед таму се смета за свето средство и се продава по многу високи цени, како природен стимуланс.

Од отров до деликатес

Така, низ историјата „лудиот мед“ бил:

оружје (67 п.н.е. и 18 век),

лек во традиционалната медицина,

и деликатес кој денес се продава за високи цени на пазарите во Турција и Непал.


Оваа необична супстанца е доказ дека природата може да биде и сојузник и непријател – зависно од тоа како ќе ја употребиме.


Она што го прави овој мед толку посебен, а во исто време и опасен, е неговата хемиска содржина. Главната активна супстанца е грајанотоксин (grayanotoxin) – соединение кое се наоѓа во нектарот на одредени рододендронови растенија. Овој токсин се врзува за натриумовите канали во клеточните мембрани, предизвикувајќи нивна постојана возбуда.

Токму поради ова, по консумација се јавуваат симптоми како:

вртоглавица и гадење,

прекумерно потење,

забавен пулс (брадикардија),

чувство на „опијанетост“ или халуцинации.


Традиционално се користи како лек за:

намалување на крвен притисок

олеснување на болки во стомак

природен афродизијак


Но во поголеми количини предизвикува:

вртоглавица

потење и слабост

повраќање

губење на свест

па дури и смрт


Во Турција и Непал, „лудиот мед“ се продава по висока цена и се смета за деликатес и природен лек – но неговата консумација бара голема претпазливост.


Во мали количини, локалното население го користело како природен лек за хипертензија, болки во желудникот и сексуална моќност, но во поголеми дози може да биде опасен, па дури и смртоносен.

Овој уникатен мед е редок, бидејќи зависи од присуството на специфични видови рододендрони, а денес најчесто се собира во регионот на Црното Море во Турција.

⚔️ Сподели ја оваа објава:
© Mak Grom — Духот на Македонија
Share:

27.12.17

Кои преработени намирници е добро да ги ограничиме за подобро здравје?

Кои преработени намирници е добро да ги ограничиме за подобро здравје?


​Водени од желбата за долг и здрав живот, неопходно е внимателно да ги бираме намирниците кои ги купуваме. Иако многу производи на пазарот изгледаат атрактивно, високо преработената храна може да содржи адитиви, вишок сол, нездрави масти и намалена нутритивна вредност. Фокусирањето на свежа, цела храна е најдобриот пат.

​Еве три групи на преработени производи каде што е потребна внимателност:

1. Паштети и месни намази од индустриско производство

​Многу индустриски паштети се направени со цел да се минимизираат трошоците. Ова често значи употреба на најнеефикасните парчиња месо, кожи и сврзно ткиво, а некогаш и само околу 30% месна содржина. Поголемиот дел од производот го сочинуваат:

  • ​Вода, маснотии и скроб (за густина).
  • ​Високи количини на сол и засилувачи на вкус.
  • ​Емулгатори, конзерванси и стабилизатори.

Препорака: Ако сакате да консумирате паштета, најдобрата опција е да ја подготвите сами со свежи состојки и квалитетно месо. На тој начин, имате целосна контрола врз составот и нутритивниот квалитет.

2. Индустриски маргарин и транс-масти

​Маргаринот се добива од растително масло преку процес наречен хидрогенизација (зацврстување). Иако современите маргарини често имаат помалку транс-масти отколку порано, процесот на хидрогенизација може да создаде транс-масни киселини кои се поврзуваат со зголемен ризик од кардиоваскуларни заболувања.

​Исто така, интензивната термичка обработка на растителните масла може да го намали нивниот витамински и антиоксидативен потенцијал.

Поздрава алтернатива: Заменете го маргаринот со маслиново масло или авокадо за ладни намази. За готвење, користете путер (во умерени количини) или стабилни масти како свинска маст (сало) или кокосово масло.

3. Виршли и месни преработки со низок квалитет

​Виршлите, како и многу други евтини преработени месни производи, често се прават од машински одвоено месо и остатоци (кожа, жили, делови од црева) кои се мелат до непрепознавање. За да се постигне вкус, текстура и боја, се додаваат:

  • ​Многу сол и зачини.
  • ​Полнила како соја и скроб.
  • ​Конзерванси (најчесто нитрити, кои треба да се избегнуваат или ограничат).
  • ​Бои (како екстракт од пиперка).

Препорака: Ограничете ја консумацијата на виршли и заменете ги со квалитетни, домашни колбаси или свежо месо, каде што составот е целосно познат и контролиран.

Заклучок: Наместо целосно да се потпирате на индустријата, свртете се кон цела, непреработена храна и подготвувајте ги оброците сами за да обезбедите највисок нутритивен квалитет.

                     
⚔️ Сподели ја оваа објава:
© Mak Grom — Духот на Македонија
Share:

Пребарувај

Контакт

Name

Email *

Message *


Оживеј го твојот простор со прилагодени, луксузни завеси кои го претвораат секој зрак светлина во интимен момент.

Blogroll

Pages

Pages - Menu