 |
| „Футуристичко Скопје навечер, Вардар обвиен со сина магла, неонски светла од згради, дрон лета над градот, мистична атмосфера, научна фантастика.“ |
„Сенката над Вардар 2125“
Вечерта беше тивка, но воздухот над Вардар светеше со чудна сина магла. Никој не знаеше од каде доаѓа — не беше чад, не беше светлина, не беше ни нешто што човек може да објасни.
Даниел, млад техничар од Аеродром, го гледаше небото додека неговиот дрон полека се спушташе. Градот под него беше мирен, но во маглата нешто се движеше — облик, сенка што се менуваше како да живее.
Неколку минути подоцна, секој уред во неговиот стан се вклучи сам. Телефонот се осветли, глас од непознат извор шепотеше:
„Времето не е повеќе право. Подготви се".
Во истиот момент, маглата се спушти до земја. Од неа излегоа луѓе — или нешто што изгледаше како луѓе. Имаа истите лица како оние што ги познаваше, но очите им беа бели, без зеници.
Тие не зборуваа. Само стоеја и гледаа кон него, додека Вардар под нив почна да се дига, како да дише.
Даниел разбра дека тоа не е магла. Тоа беше временски ехо — одраз на светот што доаѓа. Градот што го гледаше беше неговиот, но не во ова време. Беше тоа Скопје од иднината — или од некоја друга линија на реалност.
Кога утрото настапи, сè исчезна. Само телефонот остана со една порака на екранот:
„Првата промена започна".
Comments