Еден старец седел пред својата куќа и гледал како децата во селото се караат за ситници. Му пријде едно момче и го праша:
– Дедо, зошто луѓето толку лесно се расправаат?
Старецот зема едно суво стапче и едно свежо. Го скрши сувото со едно движење, а свежото никако не можеше да го скрши.
– Види, – рече тој – луѓето кои ја носат горчината и омразата во себе стануваат кршливи како суво дрво. Една навреда, еден збор – и тие се скршени.
А кој има љубов и трпение во себе, тој е како свежо дрво – флексибилен, издржлив, не го крши секоја буричка.
Поука: Биди свежо дрво – чувај љубов, мир и трпение во срцето. Само така човекот може да биде силен.
⚔️ Сподели ја оваа објава:
© Mak Grom — Духот на Македонија
0 Comments:
Post a Comment