1903 година. Македонија е во оган на Илинденското востание, а турската војска ги прогонува македонските борци за слобода. Во тесните планини на Мариово, група востаници се движела кон заседа, кога еден обичен овчар, без оружје, ги видел војниците како се приближуваат.
Наместо да бега, чобанот ја искористил својата познавање на планината. Тој ги завел турските аскерлии во погрешна насока, преку клисури и тесни патеки, додека чета македонски востаници успеала да се извлече.
Никогаш не било запишано неговото име, но локалното население и денес ја раскажува приказната како пример на смелост и снаодливост, докажувајќи дека хероите не секогаш носат медали – понекогаш се обични луѓе кои постапуваат вистински во вистинскиот момент.
> Понекогаш спасувањето на еден народ зависи од еден човек и неговата смелост да ги стави другите пред себе.
Comments