Келешот и тајната на Бегот

 

Келешот и тајната на Бегот

​Келешот работел како надничар кај еден локален бег, познат по неговата ароганција и нетолеранција кон сиромашните. Бегот постојано му се потсмевал на Келешот поради неговата, наводна, глупавост.

​Еден ден, Бегот решил да го испрати Келешот на важна работа – да однесе вредно писмо до друг бег во соседното село. Но, Бегот, во желба да се пошегува, му рекол:

​„Келеш, да знаеш! Ова писмо е многу, многу тајно. Никој, ама никој не смее да знае што пишува во него! Јас ти верувам, но знај: ако ја дознаеш тајната, ќе ти ја отсечам главата!“

​Келешот, исплашен од заканата, рекол: „Нема проблем, Бегу! Јас сум глупав, но не сум луд! Јас ќе го чувам писмото, ама нема да ја знам тајната.“

​„Добро!“, се насмеал Бегот. „Оди сега, и не се враќај без одговор!“

​Келешот го зел писмото и тргнал. Но, уште не поминал ни десет метри, а Бегот почнал да се сомнева. „Тој е Келеш, не знае што прави! Може ќе го изгуби, или ќе го отвори! Како да го спречам?“

​Бегот го испратил својот најверен слуга, Назми, по Келешот.

​„Назми, оди по Келешот! Види дали ќе го отвори писмото! Ако видиш дека го отвора, донеси го веднаш назад!“

​Слугата го следел Келешот низ шумата.

​Набрзо, слугата видел дека Келешот застанува, го става писмото на еден камен и се обидува да го отвори со нож.

​Слугата веднаш истрчал од шумата: „Келеш! Што правиш?! Бегот ти рече да не ја дознаеш тајната! Ќе ти ја отсече главата!“

​Келешот се стресил и го скрил писмото зад грбот.

​„Еј, Назми! Што правиш тука? Што гледаш?!“

​Слугата, збунет, рекол: „Гледам дека се обидуваш да ја дознаеш тајната!“

​Келешот се насмеал со неговата наивна, селска насмевка.

​„Ах, Назми, Назми! Ти си голем глупак! Јас воопшто не се обидував да ја дознаам тајната што е внатре во писмото! Јас сакав да ја дознаам тајната што е однадвор! Сакав да видам колку восок ставил Бегот! Да видам дали е од пчела или од свеќа!“

​Слугата, збунет од оваа „логика“, се вратил кај Бегот и му рекол: „Бегу, Келешот не се обидува да ја дознае тајната на писмото. Тој сака да дознае колку е квалитетен восокот!“

​Бегот се насмеал: „Тој е навистина Келеш! Толку е глупав што го интересира восокот, а не тајната! Остави го да оди!“

​Келешот го однел писмото, ја завршил работата и се вратил неповреден.

​Поука:

​Понекогаш, најдобриот начин да се заштитите од оние кои се моќни и кои се сомневаат во вас е да ја прифатите улогата што ви ја дале. Со тоа што се преправал дека е фокусиран на неважна, буквална работа (восокот), Келешот успеал да ја оттргне моќта на Бегот и да ја заврши својата мисија. Вистинската итрина не е секогаш во тоа да се биде најпаметен, туку во тоа да се биде најдобар во тоа да се биде она што другите очекуваат да бидеш.