1963 година. Рудникот Саса, близу Македонска Каменица, е едно од најопасните места за работа во тој период. Длабоко под земја, рударите секојдневно се соочувале со ризик од рушења и несреќи.
Еден ден, додека екипата работела во стариот дел на рудникот, дел од галеријата се урнал. Неколку млади рудари биле заглавени под камења и земја. Во тој момент, еден искусен рудар – непознат во пошироката јавност – не размислувал за својата безбедност.
Тој влетал во урнатината, со сила и знаење, ги отстранувал камењата и ги извлекувал колегите еден по еден. Кога останале само двајца млади, дел од галеријата повторно се урнал и рударот го заштитил со своето тело.
Тој загинал на место, но двајцата млади рудари преживеале благодарение на неговата саможртва. Името на рударот не било запишано во официјалните документи, но луѓето од Саса го паметеле како „човекот што се стави пред другите“.
Неговата храброст е симбол на македонските работници – луѓе кои во тешки услови и опасност не размислуваат за себе, туку за другите.
> Понекогаш најголемите херои не носат медали – тие носат само срце полно со храброст и грижа за животот на другите.
Comments