Орлето кое мислеше дека е Кокошка
Дали некогаш сте се почувствувале како да сте родени за нешто големо, но околината упорно ви шепоти дека не сте? Денешната приказна е токму за тоа – за скриениот потенцијал, и за тоа како гласот на другите може да стане наша најсилна (и најштетна) внатрешна бариера.
Јајцето што падна во кокошарникот
Еден човек, лутајќи низ падините на планината, нашол јајце од орел. Го зел со себе и го ставил во гнездото на својата кокошка-квачка. Квачката, со мајчинска љубов, го топлела јајцето како свое.
Кога се изведоа сите јајца, од нив излегоа мали пилиња – и едно орле.
Орлето растеше во кокошарникот. Го имитираше чврчорењето на пилињата, учеше да копка по земјата барајќи зрна и скакулци, и се плашеше да скокне повисоко од оградата. Цело време мислеше: „Јас сум кокошка. Јас сум како нив.“
Еден сончев ден, орелот, веќе возрасен, но сè уште со кокошкини навики, погледнал кон небото. Видел прекрасна, величествена птица која летала високо, кружејќи со моќни крила над планината.
„Каква е таа птица?“ – зачудено прашал орелот.
Една стара кокошка го погледнала со презир:
„Ах, тој? Тоа е Кралот на сите птици, Орелот. Секогаш кога ќе го видиш, поклони се. Ние сме само обични кокошки. Ние не смееме да летаме толку високо како кралот.“
И така, Орлето го поминало целиот свој живот во селскиот двор, копкајќи по земјата, мислејќи дека е кокошка... и никогаш не полетало.
Оваа приказна не е само за птици. Таа е за сите нас кои понекогаш дозволуваме да бидеме ограничени од гласовите на „кокошарникот“.
1. Твојата околина не е твојата судбина
Орлето не било родено во кокошарник. Било ставено таму. Вашата сегашна околина, или луѓето со кои се опкружувате, не ја дефинираат вашата вистинска природа. Ако сте опкружени со луѓе кои веруваат во ситни работи, вашата визија исто така ќе стане ситна.
Прашање за размислување: Дали твојата околина те охрабрува да леташ или те учи да копкаш?
2. Ограничувачките верувања се најсилната ограда
Најопасното нешто што кокошката му го кажала на орелот не било „Ти не можеш“, туку „Ние не смееме“. Орлето ја претворило туѓата забрана во внатрешно, апсолутно правило. Многумина од нас носат туѓи стравови и ограничувања (од детството, од општеството) како сопствен идентитет.
Прашање за размислување: Кои правила „не смееш“ ги следиш, а не се твои?
3. Потенцијалот бара да го испробаш
Орлето имало моќни крила, остри канџи и неверојатен вид. Сè што требало да направи е да го игнорира гласот на кокошката и да го испроба својот прв, несигурен лет. Дури и да паднело, ќе ја откриело вистината за својата природа.
Не е страшно да не успееш. Страшно е никогаш да не откриеш кој навистина можеш да бидеш.
Погледни нагоре!
Ако сè уште се плашиш да го користиш твојот целосен потенцијал, запамети: ти не си кокошка. Твојата ДНК не лаже.
Престани да се занимаваш со проблемите на земјата. Подигни го погледот, најди ја својата вистинска висина и отвори ги крилата. Можеби ќе биде страшно. Можеби нема да биде лесно. Но, ти си роден за небото.
Не го троши животот во кокошарникот.
