Во еден метежен град, каде богатите со своите кочии брзаат низ тесните улици, а сиромашните едвај наоѓаат засолниште, живее човек кого сите го нарекуваат Талкачот. Никој не го знае неговото вистинско име. Носи стара наметка, и секогаш оди со наведната глава, како сенка што никогаш не се задржува долго на едно место.
Еден ден, богатиот господин Ставре – познат по својата гордост и студено срце – случајно налетува на Талкачот пред чаршијата. Со поглед полн со презир му вели:
„Тргни ми се од патот, скитнику! Вашата валканост не треба да се меша со нашата чест.“
Талкачот молчи и продолжува, без да му одговори.
Но истиот ден, судбината подготвува нешто друго.
Малку подоцна, ќерката на господинот – младата Елена – играјќи покрај реката, ненадејно се лизга и паѓа во водата. Паниката брзо се шири, но никој не се осмелува да скокне. Само еден човек не двоумеше. Талкачот, без збор, скокнува во реката, ја фаќа девојката и ја извлекува на брегот. Елена кашла, но е жива.
Толпата гледа зачудено. Господинот Ставре трча и ја прегрнува својата ќерка, а потоа, со треперлив глас, му се обраќа на својот спасител:
„Човеку… простувај ми. Ја спасивте најскапоцената душа во мојот живот. Се обратив кон вас со презир, а вие ми дадовте живот. Кажете ми, барем, како се викате?“
Талкачот го погледна право в очи. Во неговите очи немаше ни гордост, ни гнев, туку мир и тишина што доаѓаат само од човек кој одамна научил што е светот.
„Името не е важно,“ рече тивко. „Запомнете само дека оној кого го презираш денес, може да биде твој спасител утре.“
И без да додаде ништо повеќе, се изгуби во тесните улички на градот, како сенка што никогаш не остава трага.
А Ставре остана нем, држејќи ја ќерката во рацете. За првпат во животот ја почувствува тежината на своите зборови и срамот од сопствената гордост.
Од тој ден, низ градот почна да кружи приказната за „Човекот Талкач“ – непознат спасител кој не бара ништо за возврат, ни име, ни чест, ни слава. Само спомен дека добрината може да се најде таму каде најмалку ја очекуваш.
https://makgrom.blogspot.com/2025/09/2.html
⚔️ Сподели ја оваа објава:
© Mak Grom — Духот на Македонија
Comments